Όταν φοράτε ένα επίσημο κοστούμι, δέστε μια όμορφη γραβάτα, όμορφη και κομψή, αλλά και δώστε μια αίσθηση κομψότητας και επισημότητας.Ωστόσο, η γραβάτα, που συμβολίζει τον πολιτισμό, εξελίχθηκε από τον αποπολιτισμό.

Η παλαιότερη γραβάτα χρονολογείται από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.Τότε οι στρατιώτες φορούσαν ένα μαντίλι στο στήθος τους, με το οποίο σκούπιζε το πανί του σπαθιού.Όταν πολεμούσαν, έσυραν το σπαθί στο μαντίλι, το οποίο μπορούσε να σκουπίσει το αίμα πάνω του.Ως εκ τούτου, η μοντέρνα γραβάτα χρησιμοποιεί ως επί το πλείστον το σχέδιο ρίγας, η προέλευση έγκειται σε αυτό.

Η γραβάτα έχει διανύσει μια μακρά και ενδιαφέρουσα διαδρομή από τη Βρετανία, η οποία ήταν μια καθυστερημένη χώρα για πολύ καιρό.Στο Μεσαίωνα, η βασική τροφή των Βρετανών ήταν το γουρούνι, το βοδινό και το πρόβειο κρέας και δεν έτρωγαν με μαχαίρι και πιρούνι ή ξυλάκια.Δεδομένου ότι δεν υπήρχαν εργαλεία ξυρίσματος εκείνη την εποχή, οι ενήλικες άνδρες είχαν απεριποίητα γένια που σκούπιζαν με τα μανίκια τους όταν λέρωναν τα γένια τους ενώ έτρωγαν.Οι γυναίκες συχνά πρέπει να πλένουν τέτοια λιπαρά ρούχα για τους άνδρες.Μετά από πολλή προσπάθεια, βρήκαν μια λύση.Κρεμούσαν ένα ύφασμα κάτω από τον γιακά των ανδρών, με το οποίο μπορούσαν να σκουπίσουν το στόμα τους ανά πάσα στιγμή, και κάρφωναν μικρές πέτρες στις μανσέτες, που έκοβαν τους άντρες όποτε χρησιμοποιούσαν τα μανίκια τους για να σκουπίσουν το στόμα τους.Με τον καιρό, οι Άγγλοι εγκατέλειψαν την απολίτιστη συμπεριφορά τους και το ύφασμα που κρέμονταν από τον γιακά και οι μικρές πέτρες στις μανσέτες έγιναν τα παραδοσιακά εξαρτήματα του αγγλικού ανδρικού παλτού.Αργότερα, εξελίχθηκε σε δημοφιλή αξεσουάρ - γραβάτες και κουμπιά στις μανσέτες - και σταδιακά έγινε δημοφιλής σε όλο τον κόσμο.Πότε φόρεσαν για πρώτη φορά οι άνθρωποι γραβάτες, γιατί φορούσαν γραβάτες και πώς ήταν οι παλαιότερες γραβάτες;Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση για να αποδειχθεί.Επειδή υπάρχουν λίγα ιστορικά υλικά για την καταγραφή της γραβάτας, υπάρχουν ελάχιστα άμεσα στοιχεία για τη διερεύνηση της γραβάτας και υπάρχουν πολλοί θρύλοι για την προέλευση της γραβάτας.Συνοψίζοντας, υπάρχουν οι ακόλουθες δηλώσεις.

Η θεωρία προστασίας της γραβάτας υποστηρίζει ότι η γραβάτα προήλθε από τον Γερμανικό λαό.Οι Γερμανοί ζούσαν στα βουνά και στα δάση και φορούσαν δέρματα ζώων για να ζεσταθούν και να ζεσταθούν.Για να μην πέσουν τα δέρματα, έδεναν στο λαιμό τους άχυρο σχοινιά για να δένουν τα δέρματα.Με αυτόν τον τρόπο, ο άνεμος δεν μπορούσε να φυσήξει από το λαιμό τους, γι 'αυτό κρατούσαν ζεστά και κρατούσαν μακριά τον άνεμο.Αργότερα, τα ψάθινα σχοινιά γύρω από το λαιμό τους ανακαλύφθηκαν από τους δυτικούς και σταδιακά τελειοποιήθηκαν σε γραβάτες.Άλλοι πιστεύουν ότι η γραβάτα προήλθε από ψαράδες στην παραλία.Ψαράδες πήγαν για ψάρεμα στη θάλασσα.Επειδή η θάλασσα είχε αέρα και κρύο, οι ψαράδες τους έδεναν μια ζώνη στο λαιμό για να ζεσταθούν.Η προστασία του ανθρώπινου σώματος για να προσαρμοστεί στο γεωγραφικό περιβάλλον και τις κλιματικές συνθήκες εκείνης της εποχής είναι ένας αντικειμενικός παράγοντας της γραβάτας, αυτού του είδους το ψάθινο σχοινί, η ζώνη είναι η πιο πρωτόγονη γραβάτα.Η θεωρία της συνάρτησης ισοπαλίας υποστηρίζει ότι η ζώνη εδαφικής ακεραιότητας δημιουργήθηκε λόγω των αναγκών της ζωής των ανθρώπων και είχε έναν συγκεκριμένο σκοπό.Υπάρχουν δύο θρύλοι.Ένα ύφασμα που πιστεύεται ότι προέρχεται από τη Βρετανία ως ύφασμα για να σκουπίζουν τους άνδρες το στόμα τους κάτω από το γιακά τους.Πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση, η Βρετανία ήταν επίσης μια καθυστερημένη χώρα.Το κρέας τρώγονταν με το χέρι και μετά το κρατούσαν στο στόμα σε μεγάλα κομμάτια.Τα γένια ήταν δημοφιλή μεταξύ των μεγάλων ανδρών.Ως απάντηση σε αυτή την ακαθαρσία, οι γυναίκες κρέμασαν ένα ύφασμα κάτω από τα κολάρα των ανδρών τους για να σκουπίσουν το στόμα τους.Με τον καιρό, το ύφασμα έγινε μια παραδοσιακή προσθήκη στο βρετανικό παλτό.Μετά τη βιομηχανική επανάσταση, η Βρετανία εξελίχθηκε σε μια ανεπτυγμένη καπιταλιστική χώρα, οι άνθρωποι ασχολούνται πολύ με τα ρούχα, τα τρόφιμα, τη στέγαση και τις μεταφορές και το ύφασμα που κρέμεται κάτω από τον γιακά μετατράπηκε σε γραβάτα.